Dnia 31 października 2013 roku spotkaliśmy się na poranku poetyckim poświeconym pamięci tych, którzy odeszli.

Uczniowie słuchali recytacji nastrojowych wierszy i melodii, które miały  wprowadzić ich w niezwykłość zbliżających się dni - 1 i 2 listopada.

Piękne prezentacje o życiu i przemijaniu pomagały zrozumieć sens i mistykę tych świąt.

„Śpieszmy się kochać ludzi, bo tak szybko odchodzą”. Pamiętając o tym dajmy sobie i innym szansę na okazywanie uczuć, tych życzliwych i nie raniących, tych które budują, a nie rujnują, tych które leczą, a nie zakażają. Dostrzegajmy innych, ich pozytywne cechy, zanim los nas rozdzieli. Mówmy im o swoich uczuciach, miłości, szacunku, przywiązaniu, poszanowaniu.

„Nie bądź pewny że czas masz bo pewność niepewna
Zabiera nam wrażliwość tak jak każde szczęście
Kochamy wciąż za mało i stale za późno
Śpieszmy się kochać ludzi tak szybko odchodzą
I ci co nie odchodzą nie zawsze powrócą…”